Duikvakantie op Malta

Deze vakantie 2004 hebben we een duikvakantie op Malta gehouden. We hebben bewust gekozen voor de laatste dagen van Meelis zijn schoolvakantie, omdat dan de watertemperatuur zo'n 26 graden aan de oppervlakte is. Op 20 meter loopt die terug tot zo'n 22 graden en op 35 meter is er dan nog 20 graden over. Hoe gek het mag klinken, dat is dan echt best koud, zeker als je daar een aantal minuten vrij passief ligt te kijken. De foto's zitten een beetje door elkaar heen. Maar een beetje uitleg maakt een hoop duidelijk. Op pagina 1 wat algemene foto's. Klik op de geelomrande foto's voor vergrotingen.
 

De voorbereiding

De voorbereiding voor een duik moet erg zorgvuldig gebeuren. Zo wordt je van te voren ingelicht over de locatie waar je gaat duiken, de diepte, de afstand die je moet zwemmen, het zicht onder water en mogelijke stroming. Ook wordt je ingelicht over de mogelijke gevaren, zoals scherpe voorwerpen, gevaarlijke beesten of situaties.

Uiteindelijk vindt de buddycheck plaats waarbij duikparen elkaars apparatuur volledig controleren om te voorkomen dat je onder water in moeilijkheden zult raken. Dan gaan we te water. Gelukkig  weet Melita onze dive-instructor de beste plekjes om het water in te gaan (soms gewoon springen) en ook om er weer uit te komen. 

 

 

Fireworm

Een van de gevaren waar je voor gewaarschuwd wordt is de fireworm. Hij lijkt nog het meest op een duizendpoot en wordt maximaal 20 cm. Hij kruipt over de bodem en langs de rotswanden en veroorzaakt bij aanraking huidirritatie die veel weg heeft van brandwonden. Ook te vergelijken met kwallebeten.

 

     

 

 

Inkvis

Rare jongens die inktvissen. Meestal zie je alleen hun kop en zoals hier een paar van zijn met zuignappen bezette tentakels.

Ere wie ere toekomt, Melita heeft hem gevonden... Wij zwemmen er, dankzij zijn enorme goede camouflagetechniek, zo aan voorbij.

 

   

 

 

 

Blauwe omgeving

We gaan naar beneden. Al vanaf 5-10 m diep worden de kleuren blauwer. Dat kun je ook terugzien in de foto's. Een vis die gefotografeerd wordt zit in de flits en heeft zijn ware kleuren, de omgeving ziet er  voornamelijk blauw uit.

     
 

 

Ed de duiker

Hier zit ik in een wrak op zo'n 25 m diep. Van het wrak, een oude olietanker die in de haven van Vanetta bij schoonmaakwerkzaamheden is ontploft is niet zo veel meer over. Omdat ze niet wisten wat ze met het wrak aanmoesten, hebben ze hem maar naar open zee gesleept en afgezonken. De ontploffingsschade is nog heel goed te zien. Volgens mij staan er bepaalde delen van het schip op instorten.

Overigens zit ik niet echt in het schip, ik kan naar links zo weer wegzwemmen.

 

     
 

Meelis de duiker

Meelis was deze duikvakantie al een stuk meer op zijn gemak. Het is nog steeds een groot-luchtverbruiker, maar dat kon hier makkelijk opgelost worden door hem steeds een maatje grotere fles mee te geven dan de rest van de duikers. Ed een 10 liter, Meelis een 12.    Ed een 12 Meelis een 15.     We hebben hem nooit horen klagen over het gewicht; als hij maar voldoende lucht had.

Duiktechnisch gaat alles nu geweldig, uittrimmen, communicatie onder water en rustig blijven zijn ook voor hem al een soort tweede natuur. Zelfs als zijn lucht op is, blijft hij rustig en gaat ie lekker aan de fles van de instructeur liggen lurreken

 

  Kwallen

Ze zijn er haast nooit, maar als wij een keer op Malta gaan duiken zijn er ineens kwallen. Op Bonaire in de Mangrovebossen, zwommen we tussen duizenden kwallen in, nota bene zonder duikpak... dus wat kan je nu gebeuren? Dan schrik je toch wel even als je ziet hoe een duiker van een andere groep er uitzag na een ongelukkige botsing met zo'n rotbeest.

Met kwallen moet je goed voorzichtig zijn, doordat ze bijna doorzichtig zijn, zie je ze haast niet onder water. Heb je er een gevonden, dan is het schitterend om de pompende beweging te bekijken waarmee ze zich voortbewegen.

Klik hier voor nog een schitterende foto van een kwal

 

Zeepaardje

Dit is denk ik wel een van onze mooiste foto's van deze vakantie. Een knalgeel zeepaardje van ongeveer 10 cm. Melita onze duikinstructeur wist waar hij zich meestal ophield en had hem met puur geluk heel snel gelokaliseerd. Daarna moest ik wel tien keer kijken om hem in de schemer te herkennen. Met flitslicht ziet hij er veel opvallender uit.

 

     

                                                                Naar de volgende pagina